Szlag mnie trafił

Opis

“Ruda”, bo tak nazywają ją znajomi, zawsze miała pod górkę. Atrakcyjna kobieta, matka dwóch synów, od najmłodszych lat wie, że wszystko trzeba samemu wyszarpać, bo nikt nic nie daje za darmo. W wieku osiemnastu lat rozstaje się z rodzinnym domem, matką i ojczymem i rusza w świat. Czerpie z życia garściami, jest uparta, czasami pyskata i nieustępliwa, nie zawsze bywa miła. Jako czterdziestolatka ma niezłą pracę, dom wypełniony śmiechem dzieci, paru przyjaciół. W ciągu jednego dnia wszystko traci. Doświadcza jednego z najbardziej skomplikowanych udarów pnia mózgu. Początkowo lekarze nie rozpoznają udaru, a Ruda nie otrzymuje w porę odpowiedniej pomocy. Kiedy trafiła wreszcie do szpitala, niedokrwienie wyrządziło już ogromne szkody.

Na skutek udaru doznała porażenia czterokończynowego, nie działał żaden mięsień w jej ciele. Nie tylko nie mogła ruszyć palcem, ale nie funkcjonowała również mimika twarzy. Monika jednak słyszała i widziała. Całym ciałem próbowała przekazać: jestem, rozumiem was, żyję! Niestety nikt jej nie słyszał, a na pytanie jej matki zadane nad łóżkiem: „Kiedy umrze”, usłyszała odpowiedź lekarza: „Za kilka dni”.

Pewnego dnia coś drgnęło. Jeden z lekarzy zauważył, że Monika wodzi świadomie wzrokiem. „Czy pani mnie słyszy? Czy pani mnie widzi? Jeśli tak, proszę mrugnąć dwa razy” – usłyszała prośbę lekarza. Od tej chwili w Rudą wstąpiła nowa nadzieja i nowe życie. Zaczęła mrugnięciami porozumiewać się z personelem szpitala i najbliższymi. Jej wewnętrzna energia wróciła ze zdwojoną siłą. Ruda postanowiła walczyć o powrót do zdrowia za wszelką cenę.

Łukasz Grass, autor bestsellerowej biografii ironmana Jerzego Górskiego Najlepszy, podjął próbę przedstawienia tej walki. Strona po stronie prowadzi czytelnika przez historię, która opowiada o tym, jak nie licząc się z życiem, można się trochę przeliczyć. I o sile drzemiącej w człowieku. I przede wszystkim o udarze. Dlaczego Ciebie ma ominąć. I o tym, co w życiu jest ważną pierdołą. A przede wszystkim o odpowiedzialności za własne życie – teraz, a nie dopiero kiedy zdarzy się nieszczęście.

Jednak nie tylko Monika jest bohaterką tej książki. Dzięki niej poznajemy rzesze ludzi, którzy w pocie czoła, za kiepskie wynagrodzenie podejmują się rehabilitacji i leczenia pacjentów, którzy przeżyli udar mózgu. To pielęgniarki, pielęgniarze, rehabilitanci i lekarze, którzy nie tylko opracowują i pomagają wykonywać niezbędne ćwiczenia, ale są także psychologami, kumplami, fryzjerami i po prostu przyjaciółmi, którzy w odpowiednim momencie powiedzą: weź się w garść.

Kiedy Monika Michalak doznała udaru mózgu, jej życie wywróciło się do góry nogami. Straciła stały kontakt z dziećmi, które były mąż musiał zabrać do Norwegii. Straciła też dom na kredyt, pracę i perspektywę normalnego życia. Dziś, dzięki ludziom dobrej woli, bezinteresownej pomocy, stara się wrócić do funkcjonowania w społeczeństwie. Założyła stronę na Facebooku pod nazwą „Szlag mnie trafił”, gdzie opowiada o swojej chorobie i rehabilitacji.

W Polsce co 8 minut ktoś dostaje udaru mózgu. W ciągu roku do szpitali trafia około 80 tysięcy ludzi. Około 1/3 umiera w ciągu pierwszego roku. 60% z tych, którzy przeżywają do końca życia pozostają niepełnosprawni. Monika Michalak należała do tej grupy chorych, która teoretycznie powinna była umrzeć po kilku dniach ze względu na zbyt późno otrzymaną pomoc. Jednak jej ogromna determinacja i niezłomny charakter sprawiły, że dziś jest w stanie opowiedzieć swoją historię.